Techniki kinesiotapingu bazują na kinezjologii (stąd nazwa Kinesio) i istniejącym w organizmie procesie samoleczenia. W zależności od producenta taśmy do kinesiotapingu posiadają różne nazwy handlowe. Do niedawna dostępne były na rynku taśmy o nazwie Kinesio Tex ®, obecnie powszechnie stosowane są taśmy o nazwie Kinesiology tape/k-active tape. Techniki oparte na użyciu plastrów do kinesiotapingu nie ograniczają ruchów i są całkowicie inne od stosowanych w konwencjonalnym tapingu sportowym, jakkolwiek w sporcie kinesiotaping znajduje także doskonałe zastosowanie. Przez wiele lat, do tapingu wykorzystywano, i wykorzystuje się nadal, plaster nierozciągliwy - specjalnie wytworzony, z odpowiednio silnym i niepowodującym podrażnień klejem. Obecnie wykorzystuje się specjalnie wytworzony plaster, rozciągający się tylko na długość, o elastyczności 130-140%, przez co nie ogranicza ruchów, o ciężarze i grubości zbliżonej do parametrów skóry. Plaster ten nie zawiera w swoim składzie leków i jest odporny na działanie wody. Dzięki specyficznej strukturze materiału o odpowiedniej jakości oraz sposobowi nałożenia kleju (sinusoida), taśma jest przyjazna skórze i zapewnia jej aktywną wymianę ciepła z otoczeniem.

Zalety metody:

• jest dobrze akceptowany przez pacjentów,
• działa zgodnie z funkcjonowaniem organizmu przez 24 godziny na dobę, a nie tylko podczas sesji terapeutycznej,
• efekt poprawy jest zauważalny bezpośrednio po aplikacji i utrzymuje się po jej usunięciu,
• nie wyklucza stosowania innych form terapii (jeżeli konieczne).

HISTORIA

Pomysł wykorzystania specjalnego elestycznego plastra w terapii pacjentów zrodził się w Japonii gdzie jest powszechnie stosowany jako terapia od 30 lat, a plaster można kupić w każdej aptece. Człowiekiem, który zasłynął, jako prekursor jest Dr Kenzo Kase japoński chiropraktyk. Przez pierwsze lata wykorzystywano plaster w sporcie i terapii pacjentów z problemami reumatologicznymi głównie w Japonii i Korei.

W Europie przedstawiony po raz pierwszy w 1998 roku system Kinesiotaping rozwijał się w różnych kierunkach, głównie w Niemczech, Włoszech, Portugalii. Pierwszy kurs w Polsce odbył się w 2004 roku. Pierwsi polscy instruktorzy zaczęli prowadzić kursy od 2005 roku (Tomasz Senderek oraz prof. Zbigniew Śliwiński).

W kinesiotapingu wykorzystuje się aplikacje mięśniowe (Ryc.2), korekcyjne (Ryc.3), limfatyczne (Ryc.4), powięziowe (Ryc.5), więzadłowe (Ryc.6), funkcjonalne (Ryc.7) .

Zastosowanie tapingu, lub po polsku plastrowania (ang. Tape = taśma, adhesive tape = plaster, przylepiec) znajduje zastosowanie w czterech podstawowych celach terapii:

• korekcji mechanicznej (stabilizowanie, normalizacja napięcia powięzi
  i mięśni, zwiększanie i /lub korygowanie zakresu ruchu, redukcja bólu, zmniejszanie obrzęku);
• przywracaniu prawidłowej perfuzji płynów (ułatwianie przepływu krwi, chłonki, zmniejszanie obrzęków i związane z tym zmniejszanie nieprawidłowego czucia oraz bólu skórnego i mięśniowego);
• wspomaganiu pracy mięśni (pomoc w rozluźnianiu, redukcja zmęczenia, przywracanie zakresu ruchu, redukcja bólu);
• aktywizacji systemu przeciwbólowego (likwidowanie przyczyny bólu, aktywizacja inhibitorów bólowych).

ODBYTE KURSY:

1.Kurs pt. „Kinesiotaping – Part I”. Organizowany przez prof. Z. Śliwińskiego, 2006.

2.Kurs pt. „Kinesiotaping-Part II”.Organizowany przez prof. Z Śliwińskiego, 2007.

3.Kurs pt.”Judo Terapy” Aplikacje sportowe dla absolwentów Kinesiotaping - Part I, Part II,

prowadzony przez nauczycieli z Japonii,2007.

4.Lymphatic course (kinesiotaping w limfologii i leczeniu blizn) in Frankfurt with Clara Feenstra -Nederlands. Frakfurt/Main 09.2008.

OBRONA PRACY NAUKOWEJ:

Obrona pracy doktorskiej nt. „Wpływ kinesiotapingu na efekty fizjoterapii u chorych po zabiegu cholecystektomii laparoskopowej”. Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii AWF. Wrocław, 1.10.2009r.

MONOGRAFIA HABILITACYJNA:

Marcin Krajczy. Ocena efektów plastrowania dynamicznego w leczeniu chorych z zespołem zaburzeń pasażu jelitowego. Praca habilitacyjna. Opole 2019, 146s. Studia i Monografie. Politechnika Opolska 2019, nr SiM z.501. ISSN 1429-6063 ISBN 978-83-66033-35-1.
Recenzent wydawniczy  prof. dr hab. Zbigniew Śliwiński, Instytut Fizjoterapii, Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu UJK w Kielcach oraz prof. dr hab. Karolina Sieroń, Zakład Medycyny Fizykalnej Katedry Fizjoterapii Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Obrona pracy doktorskiej nt. „Wpływ kinesiotapingu na efekty fizjoterapii u chorych po zabiegu cholecystektomii laparoskopowej”. Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii AWF. Wrocław, 1.10.2009r.